Symfonia dla duszy (cz.2)

Ukoisz moje pragnienie sobą

Nakarmisz mnie namiętnością

Poprowadzisz przez bramy rozkoszy

Ugasisz ten ogień

A może rozniecisz go mocniej

Kto wie co skrywa się w Twojej głowie

Jakie zamiary masz wobec mnie

Oderwałeś swe usta od mych warg

Proszę nie

Nie rób tego
Powiedz mi

Czemu tak mocno mnie w tej chwili karzesz

Jak długo jeszcze będziesz znęcał się nade mną

Powiedz mi

Kiedy wreszcie

Wypełnisz mnie sobą

Oddasz mi siebie

Kiedy spleciesz swe palce z moimi

Wpijesz się ponownie w me wargi

Zatopisz się i oddasz

Mi siebie

Pragnę Cię

Moje nagie ciało krzyczy
Domaga się pieszczoty

Me serce bije

Ma dusza należy do Ciebie

Twe palce dotykają mych kolan

Wprawiasz w drżenie każdy mój nerw
Rozchylasz je powoli
Muskając ustami łydki
Wodzisz językiem po rozpalonej skórze
Ujmujesz w swoje dłonie moje piersi
Ściskasz je mocno
Wpijając swoje usta coraz mocniej
Wnikając coraz głębiej językiem we mnie
Mocniej zaciskasz palce na piersiach
Zostawiając czerwone ślady na bladej skórze
Ustami obierasz ścieżkę wyżej
Pniesz się powoli
Gryziesz jeden
Po chwili drugi sutek
Gdzie następnie zachłannie
Wręcz brutalnie
Wpijasz się w moje usta
Zaciskam nogi wokół Twej talii
Czuję jak Twoja męskość
Drażni mnie
Wchodzisz powoli
Wypełniając mnie najgłębiej jak się da
Twoje biodra poruszają się delikatnie
Podniecając mnie coraz bardziej
Chciałabym spojrzeć prosto w Twoje oczy
Ujrzeć teraz Twoja twarz
Zobaczyć wymalowane na niej pożądanie
W ciemnej sypialni dało się słyszeć
Jedynie nasze oddechy
Wymieszane z jękami
Fala rozkoszy jaka zalewała nasze ciała
Sprawiała, że w tej chwili
Odbywała się symfonia dla naszych dusz