Tunel

Kiedy usiadła, poczuła jak brakuje jej sił.

Ból palił ją od wewnątrz, chciała krzyczeć

Lecz głos grzązł w jej gardle

Toczyła bój

Po raz kolejny.

Spójrz na nią!
Nie odwracaj wzroku.
Spójrz!

Los po raz kolejny zadrwił z niej

Życie po raz kolejny zadało jej cios.

Słona, gorąca łza spływała po jej twarzy

Nie miał kto jej otrzeć

Nie miał kto ją objąć. 

Siedziała i czuła

Jak wszystko w środku

Wewnątrz niej

Pęka

Jak tafla lodu

Łza goniła łzę

Która pierwsza opadnie na sam dół

Zacisnęła pięści

Chciała krzyczeć

Lecz brakowało jej tchu

Z pomiędzy nóg

Czuła jak sączy się ból

Palił ją dotkliwie

Odbijając swoje piętno na jej skórze

Zagryzła zęby 

Musiała biec dalej

Czy starczy jej sił ?

Czy przezwycięży strach?

Czy uwolni się ze szponów

Tego przerażającego miejsca ?

Widziałeś

Kiedy upadała

Nie czuła bólu

Nie czuła nic

Poza błogim stanem

Który szczelnie wypełniał ją

A to światło w tunelu...

Dokąd zaprowadzić miało ją ?